Beckum

Gelegen langs de provinciale weg Hengelo–Haaksbergen ligt het kerkdorp Beckum. De kleine kern, waarvan de oorsprong volgens de annalen teruggaat tot 1266, maakt deel uit van de gemeente Hengelo. De herkomst van de plaatsnaam ‘Beckum’ is niet helemaal duidelijk, maar ze zou afgeleid kunnen zijn van ‘Bekehem’ dat ‘woonplaats aan de beek’ betekent. Rond het dorp stromen namelijk meerdere beken, zoals de Hagmolenbeek, Wolfkaterbeek en Buitenbeek.

In de Middeleeuwen verenigde een aantal boeren rond het huidige Beckum zich in een marke die er in eerste instantie op gericht was om de gemeenschappelijke grond te beheren. Later kreeg de marke ook verantwoordelijkheid over zaken als belastingen. Met de komst van de Fransen in ons land werd de marke Beckum in 1811 bij de gemeente Hengelo gevoegd. De industriële groei van deze gemeente ging aan Beckum voorbij, waardoor het landelijke karakter bewaard is gebleven.

De Blasiuskerk, centraal gelegen in het dorp, werd in de jaren 1936/1938 gebouwd onder leiding van de markante pastoor Chrisjaan Osse (1865-1940). Osse was een man van het volk, sprak het liefst Twents en was verzot op de natuur. De kerk waar hij vier decennia de mis opdroeg is vernoemd naar de heilige Blasius, de beschermheilige van allen die lijden aan keelaandoeningen. De kerk dreigde de deuren te moeten sluiten, maar in 2022 werd bekend dat de kerk voorlopig open blijft.

Het dorp kent vanouds een rijk verenigingsleven. Naast verenigingen voor ‘bekende’ sporten als voetbal, volleybal en handbal heeft Beckum bijvoorbeeld ook een eigen crossportclub, een eigen postduivenvereniging (De Zwarte Doffer) en Toneelvereniging Levenslust (die in 2023 75 jaar bestaat). De lokale verenigingen organiseren vanaf 1919 de Pinksterfeesten die elk jaar duizenden bezoekers uit de hele regio trekken. De opbrengsten van de Pinksterfeesten zijn bestemd voor de verenigingen en instellingen die het dorp Beckum vitaal houden.